quinta-feira, 15 de outubro de 2009

Mané ku Muzinha - ingratidão

Mané, ó Mané, kuza bu ba tuma na merca mané, pamó bu largan mi só, ó mané, pamodi?
Foi só kel um linha ki muzinha skrebe el manda mané, na mon di kel omi di tchada furna ki ba merca semana di baxu.
Mane abri kel carta, agu rabental na odju, corasan pertal kel pensa ma el ta morre, forgu fartal na petu, dal so ngana pupa acadirrê.
El cumesa ta pensa na muzinha ku ses fidju es só na txada coba tina, di dia ma di noti, ta da riba ta da baxu, na padjigal, ta compo minis cedu pa ba scola, ta ba da baca bibe, ta panha padja, ta codje lenha, ta po caldera riba...el odja rostu muzinha nguniadu, tristi, sima cusa el staba di luto, el po duedju na txon el pidi Nhordés pa purdal, pa purdal pamo el larga se mudje, pa purdal pamo el larga ses fidju, pa purdal pamo el larga se terra,pa purdal pamo ora kel sinta pel pensa el ka ta odja razaun ki fazel sai di se terra, Ó Nhordés, sima muzinha fran, kuza kin ben tuma nes terra Deus, kumó n'al perde juiz sim só dun bez, Nho djudan Nhordés, nho tem pena di mi, nho tran tristeza rostu nha mudje, nho dal kel coraji ki sempre el temba, ca nho xa nha fidjus pasa fomi, ka nho dixas disamparadu, ó Nhordeus...
Mané perta kel carta na petu, el limba odju, ma mas faci el limpas es torna intxi dagu, cabel gargunhal na corpo, el sinti sima kuza el ta morre, Kreki ê pan paga nha pecadus, el pensa.
El torna lerê kel carta, el sinta na txon, el paga luz, el imagina muzinha ta fazel kel purgunta na pé di obidu, Mané, pamó bu largan?, Deus, pamó n'larga mudje di nha juventudi, má di nhas tres fidju, nha cumpanhera di coraji, mudje ki ta kentan nha cama, mudje ki ta deta na nha braço, baxu pé di figuera, nha mudje ki amparan na ora mas trist di nha vida, ki dan alegria kantu n'pensa ma sta ta morrê.
Sima el ta pensaba na muzinha el cumesa salusa, agu torna boial na odju, korasan pertal tão riju kel pidi pel morrê, pamo el ka staba ta guenta tamanhu di se ingratidão.
El labanta el spia na janela el odja um predio grande, ban di luz, lembral kel figuera ki nho lobo subiba kantu el ba conxe céu...corasan fadigal el pensa, Kem ki sta conta nha fidju storia, a Nhordés, kem ki sta da nha fidju benson, ken ki sta lebas rubera di madrugada, kem ki sta xina nha code ordinha cabra?, ah Nhordés, ka nho xan morre anti n'ba nha camin, n'ta pidi nho dizimola, nta roga nho di fundu nha corasan, nho tuman conta nha casa, nho tran tristeza di solera porta nha casa.
El panha un padás de papel el tenta screbe, el tenta justifica muzinha pamo kel ba merca, el tenta fral ma foi pa midjora ses situação, ma foi pel pode garanti um futuro pa ses fidju, ma foi pan dabu tudu cusa ki sempre bu sunha muzinha, pamo bó é mudje di nha bida interu, é bó kin cre txeu, é bó ki ê nha bida...el para el pensa, el teve certeza ma muzinha dja temba tudu cusa kel cre temba, el temba se minizins tudu ku saude, el temba se casa, di padja, ma ke di sel, el temba se marido, bunito, roskon, trabadjador, ki Deus dal...el para el pensa na se casa, limpo, areadu, ku txeru di lorna tudu pramanha ora kel corda, ku jorra na patio pa minis brinca fritxifratxi ku cabra-cega, na se curral tras di casa, el para el pensa ma se bida dja staba rumadu, el para el pensa na profundidadi di pergunta ki muzinha fazel, mané, pamó bu largan, kuza bu ba tuma na merca mané? el para el pensa, el disisti di screbe se carta, el teve certeza ma pa kel pergunta la el ka temba risposta. Mané sinta conformado, el entrega kel restin di coraji ki fartaba el na mon di Deus, el pidi, Nhordés, ê últimu cusa ki n'ta pidi nho na nha bida, nho tem misericórdia di mi, ka nho xan morrê anti nba nha camin...la mé el scapa el cai, esgotado.
El obi sima cusa el sacuta um galo ta canta, el labanta fracati un bez, el frega mon na odju, el fica caladu, cantu galo canta mas un bez, el da un pupada, el fra Es ca dretu, el abri porta fadigadu, el da ku muzinha contenti, re cabeça marradu ku um lensu brancu, cu se dos gran di odju sima uba brancu, muzinha dal um beju na boca, minis corre tudu ta fra papa nho dan benson, cabel gargunhal na corpu, el po duedju na txon el fra, Ah Nhordés, obrigadu nha pai, doi só pisadela ki bafan, ma Nhordés, xan pidi nho só es ultimo pidido, ka nho xan doda, ka nho xan rada pé di solera porta nha casa, ka nho xan bira nésio, ka nho xan nunca pensa na larga mudje di nha bida, por favor Nhordéz, amé.

Aquele abraço
Eliezer Monteiro - Rio de Janeiro

quarta-feira, 22 de julho de 2009

Mané ku Muzinha - Noti Seti

Oji ê noti seti nha minin. Nha sugundu fidju matxu, Dja nho tenê tres an Mané?, Tres, dos matxu um femia, tudu cu saudi, Grasas a Deus, Grasas a Deus, y Muzinha mudje di nho, El sta bum, mudje di coraji, grasas a Deus, Nho xan txiga, Deus da nho saudi, abensua fidju matxu nho, fazel um bom omi, Amé, Deus ba cu nho.
Mané larga di strada, el bota odju na tancon fasi, el spia se beton sta ben regadu, Sta tudu dretu, farta so txuba txobe.
Di boca fonti pa Coba Tina ê um padás di camin, ma Mané animadu sima el sta el dal un frati, el pasa na Djadilorna fadigadu, tuma guentis grandi benson, txiga na ronbadu el mixa na pé di peneru, el farfadja pé na txon, el txiga casa anti sombra pasa.
El da minis benson, el da Muzinha beju na boca, el laba mon el carraga sê codé, el balansal di alegria, Mané ca bu sacudi es minin, bu ta rabidal codjera, Cumó n' al rabidal codjera, só sin pol pé pa seu, Dja bu cural bicu, Sim, npol um tabaquin, Sta dretu.
Ó muzinha, Oi Mané, Djodjin dja da cabra cume, Sim, Mandal ba tuma banhu, guentis ta txiga ja, Alal ta ba, djel po agu ta quenta na sol, Sta dretu.
Anti sombra txiga na solera porta Pedrin, padrin di minin txiga, Bó tardi cumadre, Bó tardi cumpadri, nho txiga, nho tuma um gorpi café, Mané bá quemada el ta bem ja, Cumó corpo cumpadri, Ali ta bá, Kuza sta fradu na portela, sta tudu dretu, só arcanja qui ca tene corpu sabi, ma alal ta midjora, Deus qui ta djuda, Ê sim, nho du bá tra quel bodi pa du mata, Nha xan txiga cumadre, du te logu, Tê logu cumpadre.
Anti Pedrin caba fola bodi Ferro txiga cu carro ban d'arguem, mosus tudo ratorcu, mininas tudu janota, tudo ta baza briu. Ca sabedu ma anti galo canta arguen ta sta prenha, anti del sai di casa, tambe cusa el ba faze tras di curral cu Djonzin, sim, quem qui mandal badja paranóia cu paradinha quel noti interu, el ca sabe ma mosinhos di dizases ku dizaseti anu ma ses unicu pensamentu ê mexe ku minininhas?, ses ca ta purda nem besta ku txibarra, imajina ses ta purda mudje bunita di bexu pintadu. Sel ca sabel oji el ta sabel. Anti galo canta, sima dja fradu.
Sombra na boca burcan, manecon na boca mosus, fidju femia di arguem na boca mundo.
Mudjes sta tudu na cuzinha ta djuda Muzinha, Armandinha dja nha discasca mandjoca, Dja, Nha pomel na quel caldera di carne, Nha pode dixa Muzinha, Juzina, nha tisan quel lumi na caldera fijon, Alan ta tisal, Muzinha, Oi Mané, Traze mosus um boca vinho, Speran um cuzinha, alan ta ba. Muzinha labanta, el compo ropa, el marra lensu dretu, el bá trás di casa el banha um jarru vinho tinto el po riba mesa, Mosus nhos pode sirbi, Mosus ca nem faze sirimonia, cada um intxi se caneca.
cantu djanta sirbidu Mané txuma guentis el fras ma oji el sta contenti, ma oji se fidju matxu faze seti dia di nesedu, sim, Oji n'sta contenti pamo nhas amigu sta tudu raunidu pa selebra es mumentu sabi cu nos, cu nha mudje cu nhas fidjus, Djan fra nhos ma n'leba muzinha bila onti?, sin Mané, dja bu franu, ma dja du frabu ma oji ê dia pa du conta storia noti seti bu codé matxu, stória di Muzinha na bila ê otu dia, Mané requi sta fusco, Êl sta ban d'agu, Ma el sta contenti, Ê quela qui balê.
Badju stica um pregu noti interu. Ora qui stadu fusco tempu ta pasa fasi, sima tiro. Galo canta cocórocóo, má anti el canta arguen staba ta grita Óoo Djonzinnn, trás di curral.

Aquele abraço
Eliezer Monteiro - Rio de Janeiro

quinta-feira, 9 de julho de 2009

Mané Ku Muzinha

Xan ba pô fijon riba, sombra dja prinda na rotxa, Mané debê dja larga di strada, tumara ki ês fijon pedra kusinha tê ke-l fika moli, pamô djagasida ku fijon riju ka ta pasa na guela, Ó minin, bá kodje-n kel lenha, ala bu pá ta ben la, se-l ka txa lumi kuradu ku kaleron riba el ta kortabu kosta. Mané passa dia interu na trabadju strada, es sta fazê ke-l tankon na Boka Fonti, pamó fonti txan sta bedju, na tempu txuba águ sta filtra tudu, ta vapora. Dipos ê limaria ki ta fika ku boka pa seu. Kapataz ta lebaz stikadu um pregu, mudjês ta kodjê brita pa pô beton, mosus ta kebra peneru, rinka-l ku pikareta ku madju e kebra-l na basi marreta, Ma Mané, bu kal rinka es peneru oji omi?
tanki dja sta boladu, dia dimingu es ta kubril, ka podÊ perdedu tempu, dja stadu na mei di mes di maiu, na juldju ziada ta kumesa kai, si deus quiser, te fin di setembru ês tanki ta sta tiki dágu, tê boka.
Muzinha, manha n-sta bá bila, Ma n-pô mané, bó bu konxê bila?, N-ka konxê bila, ma manha n-ta konxe-l, manha n-ta rabortia-l di kumera pa rubera, Ma kuza bu sta bá fazê na bila?, N-sta ba kumpra kel mensa kin frabu ma n-ta daba bó kantu ntrabu di kasa, Ê midjó bu kumpra bersu pa minin deta ora kin pari, Ki bersu mudje, minin ta deta na kotxon di padja, sima ses ermun tudu, tudu djuntu, Má el al aguenta kes txeru di pasusu kes ta basa na kel funku, Ê pel kerse ku saudi.
Kantu Mané txiga na kongresu koba-l d'odju intxi-l d'águ, É kela ki ta fradu mar, Ê ke-l propi, Na txan ka tem mar?, Na, só sê mar di skora, kuza kês kuzinha brumedju la, Ê lantxa, mosus ki sta sai pa ba piska serra, ku atum ku garopa, Ahh, kês kÊ nhaku d'omi, piska txitxaru debê ser mas difisi ki rinka peneru pa fase tanki.
Anti sol kanba tras di burkan Mané dja staba na kasa. El proveita ki karu karrera largal na artu skora el bara pa pé di rotxa, el panha um brasada tosa ku aipu el bota kes kabra na kurral di kemada. Dja kel staba na kemada el panha um fexi lenha binha seku el leba Muzinha pel fazÊ pon na tampa, Bu krê pon ó gufongu Mané?, Oji n-krê pon, di tampa, ku mantega baka.
Ês kumê pon, minis bibê leti batedu, es deta tudo baxu figuera, Papa, kontanu kel stória di kantu nho lobu, bá konxê mar, Kalé?, Kel ki na final ês ta pôl pexi ba braku kadera, An, sim, Kel dia nho lobu baba ratorku pêl ba konxe mar di fontibila, Papa, nho lobu sabê nada?, Kumó nho lobu al sabê nada si na orela ka tem mar, An, ê sim...Minis drumi, muzinha dêta Mané na petu, ta spia lua branku arbu na seu, el fral, Mané, bila ê sabi?, Ah Muzinha, forti kabu sabi na mundu, la tudu kuza é bunitu, sima di merka, la ka tem nem baka, nem kabra, n-ka odja nem um koko di burru na txon, N'tan la ninguen ka ta txafa koko, Na, bila ê sabi, Mas sabi ki bangaêra Mané?, Mas sabi ki Bangaêra go kreki nem merka, Mané, ki dia bu ta lebam pa-n bá konxê bila, Muzinha, tê ki-n rasebe kinzena N-ta lebabu, pa bu ba konxê prisidiu, pilorin, santa flumena, ah Mané, ka bu pon águ na boka, Du raza du drumi, manha N-ten ki argui sedu pamó manha du ta kubrin tankon.
Muzinha bira kabesa di ladu el kubri miniz, êl spia sê maridu êl fra-l, Mané ka bu txora, N-ka sta txora mudjê, n-sta laba odju. Mané dja teneba sodadi bila.
Dia ki pagadu kinzena muzinha ta konxê bila. Tê la larga-l sunha di se manera, ku lantxa na mar di fonti bila, ta trazê brita pa Mané kubrin tankon. Dia ki pagadu kinzena du ta konta más um bokadin.



Aquele abraço

M.D. Eliezer Monteiro - Rio de Janeiro

sexta-feira, 24 de abril de 2009

Testamento



Quão bom seria poder ser enterrado na minha terra, embaixo de uma videira, deitado de costas, olhando para o céu, eternamente, nos dias mais ásperos e nos mais chuvosos, cinzas, frios, que apelam à solidão.

Quem sabe assim tanta água possa lavar minhas mágoas, meu peito apertado por tantos anos de ausência, minha alma espremida pelo peso da nostalgia, pela plenitude da solidão que me preenche.

Talvez o sol escaldante do mês de Maio consiga secar minhas lágrimas, aquelas nunca choradas, recalcadas, imerecidas lágrimas de um pecador, de um inveterado transgressor.

Queria ser coberto por toneladas de lavas incandescentes, pois seria essa a forma de incenerar meu espírito indigno, meus pés indignos de pisar nessa terra.

Mas antes disso tudo queria rever cada milímetro desse sagrado chão, sentir o cheiro das árvores de flores abertas, atraindo meu espírito, com mais veemência do que o mar atrai seus afogados.

Almejo vivenciar os mais perfeitos momentos já experimentados, na solidão da tarde, olhando pasmo, de longe, sozinho, para a fumaça suave, dançando em cima de um funco, hipnotizando minha alma, agarrando-a com força, terna e eternamente. Nem precisava, meu ser pertence a essa realidade, não importa onde esteja meu casco, minha essência é essa, inexoravelmente.

Suplico andar descalço nesse frio e seco chão, mas não tão seco quanto meu íntimo, não tão frio quanto isso a que fui obrigado a me transformar.

Quero sentir todas as emoçoes, desde o cheiro de bosta de vaca, que me lembra sempre de onde são minhas raízes, até ao arrepio que vivencio ao ver uma criança dançando, ingênua, feliz, na chuva que cai torrencialmente, lavando o desânimo de quem há muito vem esperando por ela, sempre, de olhos arregalados para o céu, suplicando, Deus não deixe faltar pão na minha mesa, não deixe faltar comida na boca de meus filhos, de todos eles, das dezenas deles, não deixe que a coragem se escape por entre meus dedos, não deixe que meu espírito fraqueje, em nome de Jesus, Amén!

Antes de morrer quero ouvir de novo as histórias do rapaz que está querendo namorar a menina da casa ao lado, Hoje é dia de festa, oji m-ta tral di kasa, sem dinheiro no bolso, sem futuro traçado, sem promessas a fazer, cujo charme reside na sua forma rude de ser, na sua coragem desmedida, de mangas enroladas, pronto para o que der e vier, pronto para encarar anos de seca quanto dias de chuva a fio, apto a dormir ao relento, com um pedaço de lava pretendendo ser seu travesseiro, quanto no conforto indescritível de seu funco. Que lugar no mundo é mais confortável que um funco?, eis o desafio lançado aos sábios.

Pela derradeira vez pretendo me deliciar comendo djagacida ku leti baka parida, no café, almoço ou jantar, eternamente, pois o que se compara a essa iguaria?! Estimula todas minhas papilas gustativas, todos os neurónios de meu hipocampo, todos os meus receptores de serotonina, me dá vida, leiga e sabiamente falando.

Queria apenas isso.

Depois posso ser enterrado, mas de costas, olhando eternamente a chuva caindo, numa noite perfeita, gelada, sem lua, tão crua quanto minh'alma.


Eliezer Monteiro - Rio de Janeiro

domingo, 29 de março de 2009

Benson




Alô, pai, dan benson, Deus djudabu, Kumó korpu?... jeralmenti ê sin ki-n ta kumesa papia ku nha pai ora ki-n ta telefonal, la na Txan. Na mesmu instanti ki telefone ta da primeru ringui, nha spritu ta fuji di mi, el ta leban sima kuza na kel fiu di tlifone, diretu pa portela, undi kel tlifoni nha pá ta sta. Hora kel da kel primeru toki, ê sima kusa go n'sta trás di kasa, baxu kel pé di kalipru, ta tuma bentu na oredja, na mês di otubru, dipos di un noti interu di txuba pertadu. N-ta kumesa ta vivensia kes emosaun tudo, ta odja kel burru marradu fora kurral, na staka, pamó dentu kurral é só kabra, bodi e kabritu, oji na, oji bodi tambe sta trás di kurral pamó el djobe bodeka kabra prenha.
Más baxu, tem um kurral fitxadu ki ka tene limária, el sta ban di bobrera ku korda bata, bobrera dja sta detadu, ban di balonbolo loru, prontu pa bira sopa. Korda batata dosi tambe sta bunitu, sima kel ki Nhô lobu prantaba na orela.
Korpu sta dretu, y nhôs pra la, Tudo bom tambe, y padjigal?...ora ke-l fra ma padjigal sta bunitu, korpu go ta rapian, ta gargunhan kabel na korpu tudu, te ki-n lembra di kes pé di fijon karragadu tê ki ramu dja kumesa rasta na txon, kumó n'kal fika gargunhadu si ê kela ki ta alimenta kês monti boka ki na tempu seka ta fika abertu, ku odju raganhadu pa seu, ta pidi txuba? sin, kumó n'kal fika emosionadu si ê baxu kel pé di fijon, na hora ki sol ta kumesa n'gatxa trás ri rotxa ki du ta tmaba kel kafé di tardi? kumó águ kal rabentan na kobal d'odju si di bez en kuando era baxu kel pé di fijon ki du ta atxaba obu galinha terra, ki du ta fazeba kel jemada pa tranu gripi di pêtu. Ka tem komu n'ka fika emosionadu.
Guentis sta tudo dretu go, Alás bom, Y Tio Djonzin?... xan fra ken kê ês omi. Djonzin di Dina, nha tiu, ermun di nhá pá. Omi karismátiku, tokador di violinu ki só el, ki, n'ka meste fra, ten um ronku fidju, só lejitimus Montrond, branku arbu di odju verdi, verdi na, odju branku sima ki du ta fra na kel zona. Ora ki Tio tra um toka na violinu, ka ten ninguen ki ta fika paradu, kreki tê padri ta badjaba sel obi kel toka. Djonzin na violino, Ramiru, nha primu, sê fidju na violaun, Juvinal di Malikinha na reku-reku e Zé Mané di Armandinha na Kavakin. Ê di morna a talaia-baxu tê ki manxê. Lembra-n kel bez ki fazedu un festa kasamentu na txan, ki tiu bá toka, má forti kuza sabi na mundu.
Nôs baka pari, Kantu, Dôs bizerru...kabesa lembra-n logu di kel rakejon ki du ta tumaba ora ki baka ta pari. Kenti, ku águ ta skapa d'odju. Nha pá ê ka mutu di rakejon, el gosta mesmu ê di se kafé ku kamoka. Kamoka mindju terra, xa-n frisa'l, ki mudjezinhas di kasa faze, dipos kes ila kel mindju dentu kuzinha, na kel frajidera, ku lumi sendedu ku lenha mamona, fumasa trabankadu, odju brumedju, nariz ta baza ranho. Dipos muidu na kel midor de pedra pomba, fetu pa mon ban di kalu di artesauns di terra. Kumó ki kel kamoka kal ser sabi, si pel ser fetu, tantu sakrifisius foi nesesariu?
Onti n'lembra na bó, Pamodi, Du mata um kabra...mata um kabra, kabritu, txiboku ó bodi formadu ê ka um atu simplis pa ken ki ê envolvidu nisu, el sta más pa um ritual ki pa otu kuza. Kel animal ki sta bá pa sakrifisiu ka ta perde se dignidadi nunka, é só parti di sê distinu. Kuasi sempri ken ki ta bá dismarra kel limaria ê ken ki sta ba matal. Faka dja sta tudu moladu, kaleron readu, basia prontu pa podu tripa ku tripinha pa fazedu txorisu, intxidu ku arros. Mi n'gostaba di kumê rin ku pasadinha. Tem kes mosus ki gosta di ses bon bandoba kabra, ten kes ki gosta só di kabesa kabritu, ten ate un skizitu ki gostaba di kume kel-kuza-ki-n-ka-pode-skrebe-li-di-kabra. Asadu, di preferensia. Kumpanhadu ku manekon, por obzekiu.
Fika ku Deus nha fidju, Nhôs tambe, Amé, Deus danu bonoiti. Noti na zona tanbe é ka sabi ku txakota. Na un prosimu oportunidadi, ken sabe, n'ta skre uns dos linha tortu.


Aquele abraço!
Eliezer Monteiro - Rio de Janeiro

terça-feira, 27 de janeiro de 2009

Tempu sabi


Kel dia tudo arguen korda sedu, antis terral riska, antis galu kanta dôs bez. Primeru ki ta kordaba era ken ki era risponsavel pa faze kafe, laba kes pratu ki fika xuxu na djanta, kura lumi pa rafuga kel djagasida di onti noti, ma xa-n fra ma djagasida di onti ê mas sabi ki kel fresku ki fazêdu gossin. Era mês di Janeru, frio ta konjela oredja, frosta lansiadu na txon, ta kema txopa kes urtimu pé di pranta ki inda sta berdi. Úniku ki ta sobraba era kes ki era resistenti a friu. Figuera era um déz. Ban di figu branku, ku txantxiroti ta kanta la na kakuruta, sima kuza era donu kel figuera.
Antis sol txiga na solera porta dja staba tudo arguem na rua, matxu ku femia, kada um pa sê puleru, uns pa padja, otu pa lenha, otus pa ba karraga jorra pa ba area porta kasa. Dipos tudu nós, matxu ku femia, du ta ba karragaba kel padja lugá seku ki du kumpra na sul, pa du ba garda na lapa pa da limaria kumê na tempu seka. Na ês meiu tempu dja du da um kurrida tê strada pa du ba kontra ku sol, ki na es tempu ta dixe divagar, sima kuza el tene priguisa, sima kusa el sta na lua-di-mel, ka kre labanta di kama. Mi tambe di bez em kuandu n-ka ta kreba labanta di kama, ma um kaneka di agu friu na kosta jeralmenti ta traba mi sonu di odju.
Kes tempu era sabi.
Di tardi du ta baba portela, ba djuga bola, matrankilha, badju, bom, badju só pa kes ôtu, ê ka pamó n-ka sabeba badja, era só pa-n ka dixaba mosus na brigonha, kontinuandu, ó só pa kebra rotina. Badju na kes inisiu era ku radiu pilha, baxu luz di kapingaz, undi temba, pamo di bez em kuando era baxu luz di kandia pitrol. N-ka meste nem fra ma si pitrol kaba badju ta kaba se trás. Kuza ki n-ta sinti sodadi del tê oji ê di kes kaminhada ki du ta fazeba dentu treba sukuru, animadu, ta konta parti. Má sin ki du txigaba na txon d'águ lua ta saiba na seu, branku arbu, meiga, sima noiva, di véu y grinalda, sima kuza el da sol pineu el ranja ku strela. Ora ki lua saiba go du ta farfadjaba pé na txon sima mula brabu, ta fasê puera, na txon di terra ó na kemada.
Kes tempu era sabi.
Sabi sima kel jemada di obu galinha terra ki du ta kumeba di bez em kuando. Um bez nha pá dan um galinha, má di mé ê ka era di terra, era galinha jinebra, ki ta poba um obu tamanhu um bola ping-pong, Sem exageros meu caro, n'tan di sel ka era kadera, sin, sima um bola matrankilha n'tan, Ok, ok, só ki Ê ka era rodondu, Xan konta stória bardamerda, Ok, ok, nha galinha ki ta poba obu di tamanhu ki el kreba, afinal kadera era di sel, era brumedja. N'ta poba el na gaiola di pramanha n'ta fikaba ta spial na braku te kel poba kel obu. Tementi el ka poba el, el ka ta poba um gran di mindju na boka, Na boka naun, na biku, Na biku merda, xan papia, Ok. Ora kel poba obu n-ta daba el txapu-ta-golesa n-ta ba atxaba Monterin pa du ba faze jemada. Du ta pingaba el uns dos gota limon du ta daba el um gorpi, Pa limpanu petu, sima ta frada.
Kes tempu era rê di sabi.
Ora ki n-ta obiba storia di mosus máz bedju, ora kes ta traba mudjê di kasa, n-ta fikaba kontenti, Ahhh, kel moz la go dja pinta manta, el Ê prigosu, el ê chefona, el ê badona, el ê nhaku d'omi, Má ken kel tra di kasa?, Ê kel minina ki bu gosta del, Ahhh, kel mos la go ê stangon, bandidu, fidjul puta, omi kaju, Ê ka sim, ê só pa-n ganabu, Ahhh, n'tan sta bom, kel môs é badona propi...
Na kes tempu sabi, si bu ganhaba fidjadu bu tem ki poba fidjadu argun kuza na mon ora ki bu ba visitaba el, dinheru, di preferensia. Tenba uns fasilitu ki ta daba fidjadu so pa kes mosus ki tenba um trokin a maz. Mi nunka n'ganha fidjadu. Nha pá tenba sinku fidjadu, tudu fidju di mesmu pá y mesmu mãe.
kes tempu era sabi tê dimáz.
Dentu des dia n-ta konta máz argun kuza di kes tempu ki du ta kordaba antis terral riska pa du ba panha padja. Ken ki ka korda, dja sabedu, é kaneka d'águ friu na kosta.

Aquele abraço!
Eliezer Monteiro - Rio de Janeiro

Coba Tina 2

Nha Terra...